Wie de debuut EP Machine In Flames van Sea Foam Grey afluistert hoort de voorliefde van postpunk erin terug. Dat donkere en rafelrandje is nodig om de boodschap duidelijk over te brengen en het is nog net niet: ‘De fik erin’. De Haagse band stelt zich de vraag of we niet beter onze computers moeten gaan verbranden?
(Artwork: Clémence Mira)
Verslaving aan technologie
Het thema wat overheerst gaat over de verslaving aan technologie. Met Machine in Flames levert Sea Foam Grey een vijftal songs die je zin geven om op het strand rond brandende beeldschermen te dansen. Dat de boodschap wel wordt gedeeld blijkt wel dat in het kielzog van lokale optredens en een groeiende aanhang het een lakmoes test is voor het Haagse kwartet. Alleen zal niemand hieraan twijfelen.
Instrumenten van controle en onderdrukking
,,Het thema van de EP en het gelijknamige nummer zijn geïnspireerd op een documentaire die het verhaal vertelt van Franse IT-medewerkers die in de jaren tachtig van de vorige eeuw computers vernietigden, omdat ze die begonnen te zien als instrumenten van controle en onderdrukking. Dit verhaal doet vreemd genoeg denken aan de sabotage tijdens de Olympische Spelen in Parijs, waarbij glasvezelkabels werden doorgesneden. De songtekst wijst op onze paradoxale relatie met technologie”, zeggen Boris Duval, Nuno Rijken, Ruben Kramer en Nick Smatlan.
Stuwende basslijn
De EP opent met Machine in Flames, het titelnummer dat een pure post-punk opus is, met een stuwende basslijn die à la DIIV door het nummer loopt. Het nummer vertelt het verhaal van de verslaving aan technologie en de ontreddering als alles instort.
Verveling en isolatie
De volgende op de EP is Suspension, dat meer beïnvloed is door oudere post-punk zoals Talking Heads (met name in de coupletten). Tekstueel gaat Suspension over verveling en isolatie. Stemmen in je hoofd die je kwellen met twijfels en de angst om de routine te doorbreken. Het is ook een van de aanstekelijkste refreinen van de EP.
Eigen weg zoeken
De EP komt dan terug op technologieverslaving met No Guide, een anthem voor de jeugd om hun eigen weg te zoeken en niet de pseudo-goeroes te volgen waar het internet vol mee staat. Het klinkt meer indie met een mooie gitaar solo in het midden.
Noodzaak om te verbinden
Dan neemt de EP een meer goth-rock/cold wave wending met My Love is Wide. Het nummer schetst een wereld die op het punt staat te vergaan en de noodzaak om je te verbinden met anderen, daarbij de schoonheid toegevend van je eigen machteloosheid.
Deels politiek en deels liefde
Why the Left is Losing sluit de EP af. De titel spreekt voor zich en het nummer is geschreven na de laatste Nederlandse verkiezingen. Het is een beetje een deels politiek deels liefdesliedje dat begint met een jaren 80 ritmemachine en dat indiepopgevoel heeft. Machine in Flames is opgenomen in Den Haag in de Inner Islands Music Studio. De EP is geproduceerd door Ingmar Spaaij en gemasterd door Bram Bol.